Lidia Stanisławska (ur. 17 października 1954 r. w Szczecinie) – artystka wszechstronna, piosenkarka o charyzmatycznym głosie oraz utalentowania i błyskotliwa pisarka i felietonistka.

Lidia Stanisławska – Gwiazda nad Tobą

Debiutowała w 1973 roku na festiwalu koszalińskiej Giełdy Piosenki, gdzie zajęła pierwsze miejsce. W 1974 roku wystąpiła na XII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, podczas którego zdobyła wyróżnienie, śpiewając na koncercie debiutantów „Mikrofon dla wszystkich”. Jesienią 1974 roku rozpoczęła edukację w szkółce piosenkarskiej ZAKAR, prowadzonej w warszawskiej kawiarni „Bristol”. Jednocześnie podjęła studia na wydziale piosenkarskim Państwowej Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina. W kolejnych latach aktywnie współpracowała i występowała z kabaretem „Pod Egidą”.

Podczas koncertu „Debiuty” na XIV Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1976 roku wokalistka otrzymała wyróżnienie za piosenkę „Czułość”. Utwór „Dzwon znad doliny” z muzyką Leszka Bogdanowicza dotarł nawet do finału konkursu Grand Prix de Paris organizowanego w Paryżu dla utalentowanych debiutantów z całej Europy. Kolejny występ piosenkarki na Festiwalu w Opolu miał miejsce podczas jego XVI edycji w 1978 roku, gdzie zdobyła II nagrodę za interpretacje utworu „Gram w kiepskiej sztuce”. W tym samym roku wystąpiła w konkursie Sopot Festival 1978, na którym dzięki piosence „Gwiazda nad Tobą” zajęła trzecie miejsce, tuż za takimi światowymi sławami muzyki, jak Václav Neckář czy Ałła Pugaczowa. Po sukcesie utworu „Gwiazda nad Tobą” Lidia Stanisławska wydała w 1979 roku swoją debiutancką płytę o takim samym tytule. W międzyczasie wokalistka nagrała wokalizy do filmów „Palace Hotel”, „Sowizdrzał świętokrzyski” oraz „Wesela nie będzie”.

Reprezentowała Polskę na festiwalach w Niemczech, Bułgarii, Czechosłowacji, koncertowała we Włoszech, USA i Kanadzie. Wylansowała też przeboje: „Na zawsze mój” i „Z moich przeczuć”. W 1990 roku rozpoczęła współpracę z grupą Bogdana Lewandowskiego, co zaowocowało płytą „Inna twarz”. Jest autorką prawie wszystkich tekstów na tym krążku. Przez wiele lat towarzyszyła też na scenie Hance Bielickiej.

Występuje również w serialach telewizyjnych („Plebania”) i spektaklach teatralnych („Klimakterium”, „Kobiety w sytuacji krytycznej”, „Babski Kabaret. Old Spice Girls”).

Uchodzi za jedną z najweselszych postaci polskiego show-biznesu. Od kilkunastu lat zamieszcza swoje felietony „Anegdoty o artystach” na łamach „Teletygodnia”.

Jest autorką czterech książek – dwóch zbiorów anegdot o artystach „Gwiazdy w anegdocie” i „ Gwiazdy w anegdocie 2” , książki-wywiadu z Januszem Zakrzeńskim „Co mi zostało z tych lat” oraz książki „Jak nie zrobić kariery”.